رابطه معنویت و فرسودگی شغلی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه بین معنویت و فرسودگی شغلی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران بوده است.در این پژوهش فرسودگی شغلی در سه بعد خستگی عاطفی، مسخ شخصیت و عدم موفقیت فردی تعریف می شود، معنویت در محیط کار بصورت کار با معنا در سطح فردی، احساس همبستگی در سطح گروهی و همسویی با ارزشهای سازمانی در سطح سازمانی مفهوم سازی شده است.جامعه آماری این مطالعه همبستگی را کلیه کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران تشکیل داده است که بالغ بر 780 نفر بودند. از بین این تعداد با استفاده از جدول نمونه­گیری مورگان و کرجسی تعداد 242 نفر به روش تصادفی طبقه­ای انتخاب شدند. برای گردآوری اظلاعات از دو پرسشنامه­ی فرسودگی شغلی ماسلش (1981)، شامل 22 گویه و پرسشنامه معنویت میلیمن و همکاران (2003)، شامل 21 گویه استفاده شده است. روایی پرسشنامه­ها با استفاده از نظرات خبرگان و اجرای آزمایشی تایید و ضریب پایایی آنها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ که برای معنویت در محیط کار 93% و برای فرسودگی شغلی 87% تعیین شد که ضریب قابل قبولی می باشد. یافته­های تحقیق نشان داد بین معنویت در محیط کار با فرسودگی شغلی رابطه معکوس و معنادار وجود دارد و با بالا رفتن معنویت در محیط کار، فرسودگی شغلی کاهش می­یابد. همچنین میان برخی از متغیرهای جمعیت شناختی مانند سن و سابقه کار با فرسودگی شغلی رابطه وجود دارد و افزایش سن و همچنین سابقه کار منجر به افزایش فرسودگی شغلی می­شود. اما میان معنویت در محیط کار و متغیرهای جمعیت شناختی رابطه­ای دیده نشد.